Geschiedenis
De Saluki is een van de oudste bekende hondenrassen. De vroegste aanwijzing voor een Saluki-achtige langbenige jachthond is gevonden in een muurschildering in Çatal Hüyük in Zuid-Oost Anatolië. Men neemt aan dat deze schildering dateert van 5800 jaar voor Christus, rond de tijd dat de eerste kleipotten werden gemaakt. Een en ander is bevestigd door carbon-datering. Andere zeer vroege vermeldingen zijn te vinden als illustraties van vooral Perzische en Islamitische geschriften.
De eerste afbeeldingen van de Saluki in de westerse kunst dateren van circa 1400, zodat men mag aannemen dat het ras vanaf die tijd in Europa was vertegenwoordigd. Een bijzonder fraai voorbeeld van hoe de karakteristieke vorm van de Saluki over de jaren behouden bleef, is te zien op het prachtige bronzen bord uit 1544, van de kunstenaar Benvenuto Cellini.

Rond 1900 begint in Engeland Florence Amherst Saluki’s te fokken. Haar eerste honden kwamen uit het Midden Oosten. Gelukkig as de Honourable Florence Amherst een dame met een heel sterk verantwoordelijkheidsgevoel en een vooruitziende blik. Het is aan haar raskennis en veldonderzoek te danken dat een uitstekende collectie Saluki’s in Engeland werd ontwikkeld.
Na de Eerste Wereldoorlog kwamen er meer Saluki’s naar Europa. Een speciale vermelding verdient Brigade Generaal Lance: hij bracht in 1921 de stamvader van zijn Sarona kennel van Syrië naar Engeland. De meeste van onze tegenwoordige honden kunnen hun afstamming terugvoeren op deze fantastische reu: Sarona Kelb. Ook in Nederland stammen de eerste, voor het rasbeeld van belang zijnde importen uit de Sarona kennel. Mevr. Jüngeling en haar zoon (Barukhzy Saluki’s) bevestigden het ras voorgoed in Holland door lijnfokken met importen uit meerdere landen.